; ;
Dagboek
 


Houston, do we have a problem?

De eerste dag bestaat helemaal uit reizen: 's ochtends vroeg naar Schiphol, 11 uur in een vliegtuig, overstappen in Houston, 4 uur in een vliegtuig, naar het hotel en dan is het al weer bijna bedtijd (maar nu een paar tijdzones verderop). In een vliegtuig is niet veel te doen, Schiphol kennen we al, dus Houston werd de "attractie van de dag".

Dat viel tegen. Het is geen prettige luchthaven om te verblijven, en vandaag zeker niet. Op de meeste vliegvelden worden transit passagiers van het ene vliegtuig naar het andere geleid, zonder dat ze een stap in het land hoeven te zetten. Hier niet: ook al wil je de VS helemaal niet in, moet je toch door de paspoortcontrole en douane. En dus ook van tevoren je ziel en zaligheid via het web aan Obama melden. Als uitsmijter werd ik - geheel zonder inspraak en samen met een Nederlandse lotgenoot - uitverkoren voor een gedetailleerde bagage controle.

Je komt dan in een vrijwel lege hal terecht, waar men constateert dat je het grootste gedeelte van je bagage helemaal niet bij je hebt - die wordt namelijk wel rechtstreeks van het ene naar het andere vliegtuig gebracht. Geen punt, als je een half uurtje blijft wachten, dan hebben ze je koffer uit die bagagestroom gevist en kan de controle beginnen. De rugzak ging open, de douanier ziet dat er kleren in zitten, en de rugzak ging weer dicht. Nuttig, je hebt echt het gevoel dat dit heeft bijgedragen aan de veiligheid van de VS. Om het geheel in perspectief te zetten hangen er posters waarom de douaniers omschreven worden als "deze mensen zijn het gezicht van de natie". Of dit nou het goede voorbeeld was...

Na deze omzwerving kon de tocht door de luchthaven beginnen. Maar... er was niets. In geen van de vier terminals is meer te vinden dan een Starbucks, een winkel met wat duty free, en dat was het dan. En de standaard oncomfortabele stoelen bij de gates - gedeeltelijk met stopcontacten (voor het opladen van laptops, tablets en mobiele telefoons), dat dan wel. Je moet er niet aan denken dat je hier lang moet doorbrengen.

Voor de terugweg moeten we toch een ander tijdverdrijf inplannen voor deze overstap.