Als je binnen bent, is het eerste dat je moet doen een nummertje trekken voor één van de installaties: infinite mirrors. Die kan namelijk maar door één persoon tegelijk bekeken worden. Bij het trekken van het nummertje bedroeg de wachttijd voor die installatie drie uur. Dat bleek mee te vallen: de wachttijd bedroeg ruim twee uur.
Na dat wachten mag je in de rij gaan staan voor de kamer waarin de installatie staat. Aan de deur staat een medewerker van het museum met een stopwatch. Elke bezoeker krijgt precies één minuut de tijd om de de installatie te aanschouwen.
Was het de moeite waard? Ik heb er een zelfportret-in-meervoud genomen. Maar je moet er vooral rondkijken. Een foto doet er eigenlijk geen recht aan. Dus gewoon een paar maanden van tevoren een kaartje voor het museum en de installatie reserveren, dan hoe je niet te wachten.
