; ;
Dagboek

Vliegtuigen van de lopende band

Een bezoek aan de fabriek van Boeing in de buurt van Seattle is ook een verplicht nummer voor toeristen. In een aantal kolossale hallen worden onderdelen van vliegtuigen in elkaar gezet en daarna tot een heel viegtuig geassembleerd. Alleen de schaal van de fabriek maakt indruk: je hebt een beetje ruimte nodig om een 747 te stallen en daarboven nog kranen te monteren voor de aanvoer van vleugels en rompstukken. De klassieke montagehallen leveren groene vliegtuigen af die in aparte hallen met de hand gespraypaint worden.

Het indrukwekkemdste deel is de nieuwste hal waar een lijn is ingericht voor de dreamliner ie geheel uit composietmateriaal gemaakt is. Je ziet het er niet aan af, maar het gebruik van composieten leidt tot een nieuwe manier van werken waarbij een groot deel van de geassembleerde onderdelen worden ingevlogen. Het vrachttoestel daarvoor is ook een maatje groter dan een gewoon vliegtuigje.

Opmerkelijk en misschien ook wel erg Amerikaans is de aanpak van de logistieke problemen om iedere medewerker in het complex van een natje en droogje te voorzien. Je komt niet weg met een enkele koffiecorner op zo'n immens complex. Overal bedrijfskantines? Nee, de grote ketens die je buiten de fabriek overal tegenkomt hebben hier filialen, enkele tientallen in totaal. Geen koffiecorner, maar een Tully's. Ik had er graag een foto van getoond, maar vanwege “veiligheidsredenen” mocht er geen camera of vuurwapen mee tijdens de toer door de fabriek. Dat had natuurlijk helemaal niets te maken met angst voor industriële spionage.