Duurzaam archief

Halverwege een lange en vooral natte reisdag (tyfoon Tappa is in de buurt) een bezoek gebracht aan de Tripitaka Koreana in de Haeinsa tempel. Het is de meest complete verzameling boeddhistische teksten in Hanja schrift in de wereld. Eigenlijk niet de leesbare teksten zelf, maar de houten blokken waarmee de teksten gedrukt kunnen worden.

Men is erg zuinig op de blokken. Ze staan in gebouwen waar je niet in of aan mag komen, en zijn alleen te zien tussen de spijlen van de ramen door. Fotograferen is erg lastig als je niet een telefoon tussen de spijlen heen kunt steken. Wat nog het meest verbaast is dat ze eigenlijk buiten staan: de ramen met spijlen hebben geen glas of andere beschermende bekleding, als schijnen gebouw en ramen wel zo ontworpen te zijn dat de beschermen tegen de ergste weersinvloeden en is het hout speciaal behandeld.

De 770 jaar houten blokken en het enkele teken dat zichtbaar is zien er nog goed uit. Dat is pas duurzame opslag. Even teruggedacht aan het werk in Nederland: ik ben benieuwd of de standaard die we voor een vergelijkbare collectie teksten op aan het zetten zijn, ook nog rond 2800 te lezen zal zijn...