Kansen

De dagen van geweld vanwege de kartels liggen ver achter ons. Medellín heeft, zeker de laatste 10 jaar, een transformatie ondergaan. Eigenlijk is er geen sprake van "de stad". Een groot deel van de stad bestaat uit buurten van mensen die van het platteland naar de stad zijn gekomen. Ze hebben veelal wel een huis, maar dan houdt het ook op. Soms zijn er wegen, maar de meeste huizen zijn alleen per trap en voetpad bereikbaar.

Het bestuur van de stad probeert de kansen van de inwoners van deze wijken te verbeteren. Sinds een jaar of tien zijn een aantal ervan ontsloten via een systeem van metro en - voor de mindere wijken - kabelbanen, waardoor de stad (en werk) voor de bewoners een stuk dichterbij komt.

Daarnaast wordt er veel geïnvesteerd in veiligheid. Er is veexl politie op straat, maar in Medellín zie je op straat ook veel rode hesjes lopen.

Het zijn geen beveiligers, maar door hun aantal op cruciale plaatsen helpen ze criminaliteit te voorkomen. Ze kennen bovendien de buurt waar ze rondlopen, en zijn dus een bron van routeinformatie voor toeristen en taxi's. Ook op andere manieren wordt geprobeerd criminaliteit en geweld te beteugelen. Bijvoorbeeld via een videoclip die oproept om problemen vooral zonder geweld op te lossen.

Niet alle inwoners hebben zo'n ondersteuning nodig. Een van de meest luxueuze winkelcentra weet zijn Nederlandse concurrenten flink op achterstand te zetten door in de kerstperiode (die blijkbaar nog steeds niet afgelopen is) een Europees-winters landschap compleet met ijsbaan in te richten (buiten is het 30 graden en erg zonnig).

Maar op een andere manier hebben de bezoekers van dit winkelcentrum geen schijn van kans: onze hegemonie bij schaatsen gaat voorlopig niet vanuit Colombia bedreigd worden.