Dag 17: Op Mars met Fidel
In een zijstraat van de Malecón staan duizenden schoolkinderen opgesteld om zich bij de mars aan te sluiten.
Vandaag is vrijwel alles in Havana gesloten vanwege de Mars. De aanleiding is dat een man, die ook door Amerikaanse bronnen in verband wordt gebracht met een bomaanslag op een Cubaans vliegtuig en die aanslagen op toeristenhotels in Havana heeft bekend, illegaal van Mexico naar de VS is gereisd en daar asiel heeft gevraagd. Volgens Cuba heet hij ook geprobeerd Fidel te vermoorden. Hij verdient dus de kwalificatie "terrorist".
Hoe zorgen Cuba en de VS dat recht gedaan wordt? Niet dus. De verhouding tussen beide landen is zo verstoord dat diplomatie een gepasseerd station is. De VS levert niet uit aan Cuba of bevriende landen (lees: Venezuela). En Cuba reageert met een grootscheepse demonstratie die alle openstaande rekeningen met de VS nog eens aanhaalt met een sneer naar Bush.
Cubaanse vlaggetjes worden massaal langs de route uitgedeeld; iedereen heeft er wel een paar.
De Mars tegen het Terrorisme is dan ook voornamelijk voor binnenlands gebruik. Veel vlaggen, live beelden op tv afgewisseld met slachtoffers van eerdere imperialistische terroristische acties (Varkensbaai, 1961), spontane straatinterviews waarin precies de juiste issues genoemd worden, en natuurlijk El Commandante zelf. Hij sprak 's ochtends de deelnemers toe, slechts gescheiden van deze verslaggever door 500m lucht en zichtbaar vanaf de balkons van ons hotel, om daarna aan de kop van de stoet naar de vertegenwoordiging van de VS te lopen.
Zo'n mars is erg vermoeiend: de opbouw van de stoet duurt lang en de deelnemers moesten al vroeg present zijn.
Achter hem werd nog tot in de middag gewerkt aaan de opbouw van de mars. Grote groepen stonden op de Malecón en in zijstraten klaar en sloten een voor een achteraan de stoet aan. De Malecón stond er vol van.
Heeft het wat opgeleverd? Niet in de VS, want die trekken zich van Cuba niets aan. Zo'n mars is voor intern gebruik. Iedere Cubaan weet weer dat de VS, die verdorven vijand, nog steeds probeert Cuba dwars te zitten. Maar wie durft dat hier te vergeten?
