; ;
Dagboek

Bergdorpje

De dorpskern (en de helft van alle huizen) van Los Nevados.
Los Nevados is een klein dorpje op 2700 meter in de Andes, met een schitterend uitzicht over de bergen. De wolken lijken steeds over andere bergtoppen dan die bij Los Nevados te trekken, waardoor we vrijwel de hele dag van de zon konden genieten en geen regen hebben gezien. En 's avonds klaart de lucht op en kun je van een prachtige sterrenhemel genieten. De bergen zijn redelijk steil, of anders moet je toch een behoorlijk hoogteverschil overwinnen om een wandeling te maken die verder gaat dan een rondje om het dorp. Gelukkig hijgen de dorpsbewoners net zo hard als wij als ze de weg omhoog volgen. Volgens de reisbeschrijving is de tijd stil blijven staan in dit dorp. Maar is dat zo? Elk huis heeft elektriciteit (die een keer per dag uitvalt), en bij veel huizen hangt een satellietschotel. Midden in het dorp staat een steunzender voor radiouitzendingen (waar ik naar luister tijdens het schrijven van dit verhaaltje), waar je ook terecht kunt voor fotokopieën. Ze richten zich op los camposinos (boeren), en draaien vooral traditioneel klinkende muziek. De zender is er zo te horen gekomen dankzij het bewind van Chavez, want zijn slogans gaan ook via dit station door de ether. Kleinschalig ja, arm ja, hard werken op het land zonder machines ja, maar achtergebleven? De radiozender formuleert het als "potentieel rijk, maar zeker gastvrij". Kan het anders in de Venezolaanse Andes?