; ;
Dagboek

Niet te lezen

Chuseok heeft voor- en nadelen. Op de feestdag zelf staat traditie voorop en is het goed toeven op de plaatsen met een historisch karakter. Ook de typische uitjes, zoals 's avonds een paleis bezoeken, worden opgefleurd door het dragen van hanbok en doordat veel Koreanen zich ook als toerist gaan gedragen. Keerzijde is dat veel zaken en organisaties gesloten zijn. Of dat de overige attracties zo druk zijn dat de wachttijden gigantisch zijn. Als toerist moet je dus af en toe je programma een beetje aanpassen.

Dan kom je zomaar op plaatsen uit waar je niet gepland had heen te gaan, en waar het interessant genoeg is om even te blijven hangen. Zo bleken er voorstellingen gegeven te worden met traditioneel Koreaanse opvoeringen van dans en muziek. Al hoop ik voor de uitvoerenden dat ik alleen de generale repetitie heb gezien en dat het bij de echte opvoering een stuk drukker is. In de marge was er ook een open toneel, waarbij allerlei gezelschappen elkaar afwisselden en elk een enkel nummer ten gehore mochten brengen. De kwaliteit leek hier en daar wat tekort te schieten - of wellicht zijn mijn oren nog niet geheel afgestemd op de ietwat schelle gezangen en de rijke ritmes van de begeleiding. Maar je kunt ongeveer boven op de muzikanten gaan staan en kijken hoe zij musiceren.

Daar is geen touw aan vast te knopen. Ze lezen de muziek wel van papier, maar dat ziet er heel anders uit dan ons notenschrift of de aanwijzingen die daarvoor bij ons in zwang waren. Overigens is ook de muziek niet meteen te plaatsen: de begeleiders plaatsen accenten in de begeleiding op totaal andere momenten dan we gewend zijn.Hoe precies? Dat staat vast op dat papier...