; ;
Diary
 


Tennessee House

Nashville staat op het programma vanwege de muziek. Toch bleek dat niet de hoogste amusementswaarde te hebben, ook al omdat juist vandaag een koufront de stad aandeed en het op straat veel te koud was. In Nashville zetelen ook de Senaat en het Huis van afgevaardigden van Tennessee, en het Huis was juist in sessie. Ik kwam op tijd om te horen hoe een motie werd aangenomen die de gouverneur oproept de Nationale Garde van Tennessee naar Texas te sturen om immigranten tegen te houden, omdat de president niet genoeg tegen immigratie doet. Tsja, polarisatie viert hoogtij.

De amusementswaarde zat in het gedrag van het Huis tijdens dit en de volgende debatten. Net als in Nederland is er steeds maar één afgevaardigde aan het woord, daar zorgt de voorzitter voor. Maar in Nederland lijkt elke aanwezige in principe aandacht te hebben voor het debat - voor ander werk hebben we de wandelgangen. Dat lijkt hier niet zo te zijn.

Voor de goede orde: de voorzitter en indiener van een motie zitten links (buiten beeld) en rechtsboven is een afgevaardigde een vraag aan het stellen. De overige aanwezigen zijn met van alles bezig: onderling overleg, telefoongesprekken, praten met de fotograaf die op de vloer rondloopt. Het is één grote kantoortuin waar ook nog een debat gevoerd wordt.

Maar de verslaglegging is wel goed geordend en ook snel: toen ik een paar uur later op zoek ging naar de motie, stond een compleet verslag online, met bij de motie links naar de relevante passages in de video-opname van de sessie. Daar kunnen we in Nederland nog wat van leren.

Overigens is Tennessee niet de enige staat die zo werkt. Later in de reis kom ik in Baton Rouge ook nog een keer in de State Capitol met in de ene vleugel de Senaat en in de andere het Huis van afgevaardigden. Daar was geen sessie aan de gang, en een van de beveiligers vond het erg interessant wat ik allemaal aan het fotograferen was.

Hij bevestigde dat in het Huis het bureau in de plenaire zaal de enige werkplek in het gebouw van de afgevaardigde is. Het valt op hoe persoonlijk de plekken ingericht zijn, van politieke uitingen tot koffiemakers aan toe. En de post ligt op het bureau. Ze zijn ook niet gerangschikt per partij - de 120 Republikeinen en 25 Democraten. Zowel de beveiliger als ik beschreven de Democraten als een minority, maar hij bleek daar iets anders mee te bedoelen dan ik. De senatoren (in Louisiana 35 stuks) hebben wel een apart kantoor. En de gouverneur heeft zelfs een eigen lift in het gebouw.