; ;
Dagboek
 


Gefeliciteerd, meneer de president!

Tot afgunst van verschillende reisgenoten heb ik in het hotel in Embilipitiya een televisie. Niet dat de programma’s zo interessant zijn, en het gebrek aan kennis van het Singhalees maakt het er niet beter op. Maar vandaag was het wel aardig. Eén van de zenders liet zijn journaal in de ochtend voorafgaan door een gezongen ode aan de huidige president. Heel klassiek zag je hem bij ontmoetingen met wereldleiders. Of met “gewone” mensen, om zijn menselijke kant te benadrukken. En de president was ook een van de eerste items van het journaal.
Spandoeken in het financiële district van Kalawana
Ook hing opeens elk dorp dat we passeerden vol met spandoeken met daarop het portret van de huidige president. Er waren verschillende uitvoeringen, allemaal even onleesbaar.

Op zich zijn we al redelijk gewend geraakt aan het gezicht van de president. Hij staat ook op het biljet van 1000 roepies, met op de achterzijde een imitatie van de beroemde foto van Amerikaanse soldaten die de vlag planten na verovering van Iwo Jima in de tweede wereldoorlog. Ook op borden langs de weg duikt zijn portret bijzonder vaak op, en hij hangt ook in winkels en zelfs bij mensen thuis.

Toen ik onze lokale gids vroeg waar de spandoeken voor waren, zei hij dat er drie mogelijkheden waren:

Na bestudering van de spandoeken bleek het om de verjaardag te gaan. Een soort koninginnedag dus, maar net even anders. Geen extra vrij, geen vrijmarkt, een gewone werkdag voor het volk. Maar toch: gefeliciteerd, meneer de president!