; ;
Dagboek
 


Olifanten

Er is één goede reden om het nationale park Uda Walawe te bezoeken: wilde (aziatische) olifanten. ’s Ochtends vroeg met een open jeep het park in, en je hoeft niet lang te rijden om groepen olifanten te zien grazen. Als je ook nog in het bezoekerscentrum de informatieborden over olifanten leest, dan weet je dat een grote groep olifanten moet bestaan uit (groot)moeders en kinderen. Zo ook bij de groep van zo’n dertig tot veertig olifanten die in het tegenlicht van de zon opdoken. Tussen de volwassen olifanten lopen nogal wat kleintjes, de jongste zo’n zes maanden oud.
Onze chauffeurs zijn erg ervaren en voorspellen dat de kudde de weg zal gaan oversteken. Ze zetten de jeeps alvast op het punt waar dat gaat gebeuren. In eerste instantie lijken ze geen gelijk te krijgen. De moeders blijven steeds tussen ons en de kleintjes lopen, en grazen er lustig op voort. Af en toe veranderen ze van richting, en kun je de baby olifanten zien, waarvan de kleinsten maar net boven het hoge gras uitsteken.

De chauffeurs hadden gelijk: na enige tijd stak de eerste olifant de weg over. Het was het leidende vrouwtje van de groep. Ze kwam tussen de jeeps door, en snoof luidruchtig om duidelijk te maken dat we niets moesten proberen. Iets verderop begonnen de andere olifanten de weg over te steken. De leidster kreeg gezelschap van een ander lid van de groep.

Terwijl de groep olifanten de weg overstaken, wilden beide dames eens goed duidelijk maken hoe de verhoudingen lagen. De leidster sloeg met haar slurf op de grond, trompetterde oorverdovend en wist met haar grommen nog bijna een aardbeving op de wekken. Eerst bij de voorste jeep, daarna deed ze het nog eens dunnetjes over bij nummer twee. Dan is zo’n olifant naast je jeep toch weg erg groot en zwaar, en lijkt zo’n jeep niet meer dan een blikken doos. Wij begrepen de boodschap.

Terwijl de groep olifanten aan de andere kant van de weg doorging met grazen, bleven de twee dames nog een tijd tussen de groep en ons in staan om ons in de gaten te houden. Zo af en toe snoven ze luid om ons geheugen op te frissen. Pas toen de groep ver genoeg van ons vandaan was, voegden de dames zich weer bij hen.

Er was nog veel meer te zien in het park, maar dat viel in het niet bij deze imposante ontmoeting met de olifant.