Momotaro

In het spoor van Momotaro! Hij is de lokale held, geboren uit een perzikpit, die lang geleden samen met een hond, een aap en een pauw een oger heeft verslagen. Je kunt het hele verhaal lezen of je bekijkt de samenvatting waarmee enkele treinen rondrijden.

Het beste vervoermiddel is de fiets. Het gebied is net zo vlak als Nederland, een brede vallei die vooral voor landbouw gebruikt wordt. Het is soms net alsof je bij ons door de polder fietst: akkers, slootjes, vlak. Wij missen alleen de heuvels in de achtergrond.

Weer een avontuurlijke tocht door onbekend gebied? Nee natuurlijk, hier is ook alles prima geregeld. Er is een logische route langs de relevante punten, en Japan zou Japan niet zijn als er dan geen route uitgezet is. Met bordjes langs de weg, en soms pijlen opgenomen in het wegdek. Ik verdenk hen ervan ook de bloeiende struiken speciaal hiervoor te hebben geplant. En als je bij de fietsenverhuur aan het beginpunt alleen maar je gezicht laat zien weten ze al wat je komt doen. Zij spreken allen Japans, maar je krijgt alles wat je nodig hebt, inclusief een routekaart (in het Japans) met duidelijk aangegeven waar je de fiets moet inleveren.

Wat er dan helemaal niets avontuurlijk? Een beetje wel. Op een enkel punt is de bewegwijzering incompleet; het was daarom erg praktisch om de navigatie op de telefoon te gebruiken. En als je navigatie hebt wijk je ook gemakkelijk van de route af, je komt toch wel waar je zijn moet. En verder.... Momotaro volgen natuurlijk, want daar was het allemaal om begonnen.