Pelgrims

t Koyasan ligt op een pelgrimsroute en dat is goed te merken. Je herkent ze aan een belletje dat ze meedragen, meestal bevestigd aan een lange wandelstaf, en vaak dragen ze een typische strooien hoed. Ook in de tempel waar ik overnachtte verbleef een pelgrim. Bij de ochtenddienst in de tempel verscheen hij in uniform - een wit gewaad met achterop een tekst die ik niet helemaal kan ontcijferen - en hij bleek de enige te zijn die met de monniken mee kon doen. De overige vier gasten, allen Japanners, waren blijkbaar net als ik alleen op het schouwspel afgekomen.

Dat uniform zag je terug bij de pelgrims die als groep reizen. Ze verzamelen ook stempels bij plaatsen of tempels die ze bezocht hebben. Deze dame was zo vriendelijk even voor mij te poseren. Ik denk dat de tekst overeenkomt met die van mijn buurman in de tempel.

Het was blijkbaar een ongewone vraag om een foto te mogen maken. Hilariteit alom. Een van de andere pelgrims overtuigde mij ervan dat mijn rapportage niet compleet was zonder een foto van de belangrijkste medereiziger in hun groep. Bij deze dan.

En dat allemaal zonder een woord van elkaars taal te kunnen verstaan.