VOC mentaliteit
In politiek Nederland is een tijd geleden de “VOC mentaliteit” genoemd als een voorbeeld (van handelsgeest) voor het Nederland van nu. Vakantie in Sri Lanka is een mooie gelegenheid om daarover meer te weten te komen.
Een groot deel van Galle ziet er nog uit alsof onze voorouders zojuist vertrokken zijn. Alles is er nog: een fort met zware bastions om de Nederlanders te beschermen, een Groote Kerk (die helemaal niet zo groot is), en het (indertijd) grootste pakhuis vn de VOC, met het VOC-logo er nog op.
Het pakhuis is erg groot maar saai: twee ellenlange rijen met ramen, voor een pakhuis van twee verdiepingen. Het VOC logo zit halverwege, boven de (indertijd enige) toegangspoort van het fort. Dat is ook VOC mentaliteit: de handelsbelangen van de (particuliere) VOC waren niet los te zien van de belangen van de staat. De staat ging over de beveiliging, de VOC over de economie. Een machtg bondgenootschap. Dat zou de EU nu nooit meer goed vinden.
Rajapaksa is beëdigd voor een tweede ambtstermijn
Die les uit de VOC periode heeft de huidige president van Sri Lanka, Rajapaksa, goed begrepen. Hij is onbetwist de sterke man in dit land. Hij is een held: hij versloeg de Tamil Tijgers (er lopen nog wat onderzoeken naar schendingen van de mensenrechten). Hij is de onbetwist leider: hij is voor een tweede termijn gekozen boven zijn voormalige stafchef en mede-held Fonseka (die nu voor enkele jaren in het gevang is opgeborgen). En hij snapt dat staats- en privaat belang prima samengaan: zijn familie zit al op sleutelposities in belangrijke bedrijven, zijn zoon is inmiddels parlementslid. Een mooi staaltje VOC mentaliteit anno nu.
Of zou het zo niet bedoeld zijn?
