Traditie

Drie dagen duurt het jaarlijkse Sanja Matsuri festival. Op twee dagen ben ik eens gaan kijken wat er dan gebeurt rond de tempel en in de wijk waar het Festival plaatsvindt. Vandaag was een van de hoogtepunten: drie mikoshi (draagbare shinto altaren) uit de tempel worden door de buurten gedragen.

Dat klinkt rustiger dan het is. Zo'n altaar weegt een paar ton en er zijn dus veel schouders nodig ter ondersteuning. En daarbij proberen de dragers de mikoshi ook op en neer te bewegen, en soms ook voor- en achteruit. Met zoveel dragers is dat geen sinecure, en hoewel er volop een ritme geschreeuwd wordt is de bewging van de miskoshi niet echt regelmatig.

De mikoshi gaat altijd voort, toeschouwers moeten aan de kant. Dat leidt tot het nodige trek- en duwwerk om de dragers heen,. Zeker in de nauwere straten bij de tempel.

Het is een fantastisch schouwspel, maar het voelt vreemd in deze stad. Het is een oase van eeuwenoude traditie in een stad waarvan de aanblik vooral door het heden wordt bepaald.