; ;
Dagboek
 


Ramen

Aan het einde van de reis komt de vraag op of de reis is geworden wat je ervan gehoopt had. Dan merk je soms dat je van tevoren een verkeerd beeld had van een aantal zaken. Dat overkwam me bij een van de nationale gerechten van Japan: ramen.

Hoewel moet je ook weten wat je kunt verwachten? Ramen is een soort Japans fastfood dat echt overal te krijgen is, van 's ochtends vroeg tot ver na middernacht. Als oplettende nieuwsconsument in Nederland weet je van het bestaan ervan. Films als Tampopo en The Ramen Girl hebben het maken van ramen als een van de onderwerpen. Dus weet je dat het een soep is met noedels erin. En je denkt: dat wil ik wel een keer eten.

Fout. Er bestaat in Japan niet zoiets als de ramen. Elke streek heeft zijn eigen variant. De verschillen zitten vooral in de bouillon en, in mindere mate, in de ingrediënten die er boven op gelegd worden.

Dit is bijvoorbeeld typisch ramen uit Sapporo. Dat zie je aan de maïs en de boter (weer die koeien!), want dat is typisch voor deze stad. De bouillon is hier ook anders, maar dat deelt Sapporo met andere delen van Hokkaido. En er ligt nu eens geen ei in, dat is elders wel het geval.

Ik heb mijn voornemen om ramen te eten uiteindelijk wel uitgevoerd. Overal waar een lokale variant te proeven was, ben ik op bezoek geweest bij een ramen-ya, een restaurant dat alleen ramen serveert (een soort snackbar dus). En ik heb mijn beeld van wat ramen is erg moeten bijstellen. Teleurgesteld? Absoluut niet!