Kimono

Zowel bij tempels als in tuinen zie je een vaker vrouwen (en een enkele keer een man) in traditionele kimono rondlopen. Eerst dacht ik aan het Volendam-effect: om deze omgevingen doordrenkt van traditie nog meer cachet te geven huren ze figuranten in om de tijd van toen te doen herleven. Maar dat is niet het hele verhaal. Steeds vaker bleek dat de kimonodragers geen werknemers zijn maar medebezoekers.

Dus eens geprobeerd aan deze dames te vragen wat ze dachten toen ze zich vanochtend voor de spiegel afvroegen wat ze vandaag aan zouden doen. Zelfs vereenvoudigd naar waarom dragen jullie een kimono? bleek dat een erg lastige vraag te zijn. Zelfs jonge Japanners spreken vrijwel geen Engels, en mijn Japans is nog steeds erg beperkt. Uiteindelijk brachten de smartphones de oplossing. Zij hadden een app die Japans naar Engels kon vertalen, en ik een voor de omgekeerde weg. Zo konden we elk een zin bestaande uit enkele losse woorden construeren in de hoop dat de ander daar brood van kon bakken. Maar ook toen kwam er niet echt een antwoord. De dames waren de toerist aan het uithangen, en dat bleek het antwoord op elke formulering van mijn vraag. Het is hier blijkbaar normaal dat je dan de klerenkast in duikt en je beste kimono voor de dag haalt - let ook op de bijpassende sokken. En dat terwijl je toch ook in de grote warenhuizen goed moet zoeken om ergens een rekje met kimono's tegen te komen; zo gangbaar is het blijkbaar ook niet.

Na de traditionele selfie zijn we ieder ons weegs gegaan. Of ons gesprek heeft bijgedragen aan een verdieping van het onderlinge culturele begrip betwijfel ik.