Plantagegeschiedenis

De derde historische stad op rij: Charleston. Elk van de drie is historisch om een andere reden. De eerste, St Augustine, speelde vooral een strategische rol in de koloniale verwikkelingen. De tweede, Savannah, is groot geworden door de haven en handel in alles wat de nieuwe kolonie en later de natie Amerika bood, waarvan een deel afkomstig was van plantages. Maar Charleston had niet bestaan en had geen grote rol in de Amerikaanse Burgeroorlog gespeeld als er geen plantages geweest waren. De haven was er vooral voor de plantages in de omliggende gebieden, en de grandeur van de stad is te danken aan plantage-eigenaren die er hun winterverblijf hadden en aan handelaren die rijk werden vanwege de producten.

In dag dus in het teken van de plantages en de slavernij. De grote huizen op de plantages waarvan de rijke uitstraling erg versluierd raakt door de verhalen hoe die uitstraling mogelijk werd. De nog veel rijkere woningen van de plantage-eigenaren in de stad. De nogal beperkte onderkomens en positie op zowel de plantages als bij de huizen in de stad van degene die het eigenlijke werk moesten doen. De lange transitieperiode na afschaffing van de slavernij - het leven van de direct betrokken veranderde niet meteen ingrijpend. In termen van aantal generaties is het nog niet lang geleden. Het zoeken naar nieuwe woorden om een oncomfortabele historie te beschrijven - enslaved in plaats van slave, dependency building in plaats van slave quarters. En het ongemakkelijke besef dat een stad als Charleston zijn bestaan te danken heeft aan beide bevolkingsgroepen, ook al had een van de groepen hun bijdrage liever op een andere manier geleverd.