Rodeo
Van Fort Davis naar Dallas (om de eclips te zien) is best lang, dus gezocht naar een plaats geschikt als tussenstop. Ongeveer halverwege blijkt een plaats te liggen, Sweetwater, waar precies als ik langskom de
regional finals junior high van een rodeo-organisatie gehouden wordt. Dat moet ik zien! Het wordt gehouden in een congrescentrum dat ook een manege heeft, en iedereen kan zo binnenlopen om mee te kijken. Als toerist val je vanzelf op omdat je geen hoed draagt. Het duurt niet lang voordat ik, verlegen om uitleg wat er zoal gebeurde, een echtpaar als gids kreeg die gedetailleerd konden uitleggen hoe de verschillende disciplines werken. Als naïve toerist denk ik bij rodeo aan het berijden van een wild paard, maar dat blijkt slechts een klein deel van het programma (en het komt in aangepaste vorm hier aan bod, maar dat stuk miste ik). Hier wordt meer de nadruk op andere vaardigheden gelegd.
De disciplines die ik zag gingen om behendigheid met paard en veestapel. Met paard alleen gaat het om zo snel mogelijk een slalom parkoers af te leggen. De paarden kunnen best hard lopen.
Ook handig is het
goat binding waarbij je een geit zo kunt vastbinden dat het niet wegloopt. Natuurlijk begint dat met zo snel mogelijk per paard naar de geit te gaan en af te stappen als het paard nog bezig is te stoppen - blijkbaar hoef je een geit nooit vast te binden als je niet toevallig op een paard zit. Overigens zijn de
junior high leerlingen hier erg bedreven in en sommige geiten blaten terecht dat ze geen schijn van kans hebben.
Maar het spectaculairst was het onderdeel waarin een weglopend kalf met een lasso gevangen wordt, waarna de deelnemer het kalf op de grond moet leggen en de poten moet vastbinden. Degene met de snelste tijd wint.
Het gaat niet alleen om de ruiter, het maakt ook verschil hoe het paard getraind is. Als het kalf de lasso omheeft, gaat de ruiter naar het kalf toe met de lasso als leidraad. Het kalf wacht dat niet af en rent nog vrolijk alle kanten uit. Een goed getraind paard zorg ervoor dat de lasso (vastgebonden aan het zadel) steeds strak blijft staan, door naar achter te lopen en mee te draaien waar nodig. Volgens mijn gidsen zijn paarden die dat goed kunnen erg gewild en dus veel geld waard.
Ik heb zelf ook wel eens op een paard gezeten, maar ik denk niet dat ik indertijd goed genoeg was om dit soort capriolen uit te halen. Het schijnt dat veel van de deelnemers (tenminste aan deze finales) thuisonderwijs krijgen (op religieuze gronden) en zo tijd hebben (c.q. van hun ouders krijgen) om te trainen. Overigens gaan de winnaars door naar finales per staat en de winnaars daarvan naar nationale finales, dus het is niet zozeer een Texaanse sport of iets van alleen de zuidelijke/westelijke staten.