Dorpentocht
Vanuit Kyaumke twee dagen langs Palaung dorpjes trekken en in een ervan overnachten. Klinkt eenvoudig, maar voor ons vlaklandbewoners toch een hele uitdaging.
We werden net buiten Kyaumke door motortaxi's afgezet. Vol goede moed begonnen we hat pad omhoog te lopen. Al vrij snel raakten de mais- en rijstvelden uit het oog en liepen we over beboste hellingen, nog steeds omhoog. Ook een heftige regenbui kom ons niet stoppen: gelukkig waren we net bij een hutje waar we konden schuilen. Het pad was daarna natter en modderiger, en het zweetwater dat wij eraan toevoegden maakte het niet beter. Kort daarna ging het pad nog steiler omhoog. Na enkele uren waren we enkele honderden meters gestegen en kwamen we in het eerste dorpje aan. Het dorpshoofd zorgde voor thee en een huiskamer, en uit de tas van de gids kwam de lunch tevoorschijn. Daarna ging het weer bergopwaarts, met nogmaals een stevige klim, totdat we zo'n beetje op het hoogste punt van de tocht aangekomen waren.
De omgeving veranderde. We waren het bos uit en leken wel op groene alpenweiden te lopen, compleet met bellende koeien.
Na nog een paar uur wandelen kwam het dorp in zicht waar we zouden overnachten. Vlak voor zonsondergang kwamen we bij onze overnachtplek aan.
Die bleek primitief: water zat in een grote bak waar je naar believen uit kon scheppen, electriciteit was er wel (deels zonne-energie) maar wifi of internet was in geen velden of wegen te bekennen. Het eten was eenvoudig, de slaapzaal was een zolder volgelegd met dunne matrasjes, net als de slaapruimtes van de overige dorpsbewoners.
De volgende dag voornamelijk gedaald. We waren nog niet zo lang op weg of er brak weer een hevige bui los die lang aanhield. We waren vlakbij een dorpje waar een ouder stel een grote rol woning heeft. Zij was zo vriendelijk een kopje thee te zetten, en uit de tas van amateur-goochelaar onze gids verschenen pannenkoeken voor de lunch.
Een paar uur nadat de regen was opgehouden zaten we al zo laag dat we naast rijstvelden liepen.
Nadeel was dat de plassen water vaak breder waren dan het pad, en dat er dus veel modder te overwinnen was. Maar we waren niet de enige die daar last van had.
Moe maar voldaan werden we net buiten Kyaumke opgepikt door motortaxi's. Ondanks alles was het een mooie tocht door een prachtige omgeving en door aparte dorpen. Maar voor de volgende vakantie toch eens vaker de trap nemen in plaats van de lift.
