; ;
Dagboek
 


Historie leeft!?

Cuidad Bolivar is een vreemde stad. Vernoemd naar de Bevrijder Simon Bolivar, doet de stad zijn naam eer aan door de veelheid van verwijzingen naar Bolivar. De stad speelde een belangrijke rol in de onafhankelijkheidsstrijd van Venezuela tegen de Spanjaarden. Het oude centrum van de stad ademt nog steeds de sfeer van 200 jaar geleden, en veel gebouwen zijn open voor het publiek en presenteren de geschiedenis. De herinnering aan die tijd wordt levend gehouden. Maar het centrum is geen levende stad meer. Er leven en werken nog steeds veel mensen, maar ze zijn nauwelijks zichtbaar in het straatbeeld. Ze zijn er wel: je kunt als toerist zo het gemeentehuis binnenlopen en zelfs in de raadzaal terecht komen - zonder dat iemand je aanspreekt. Als je door de straten loopt hoor je wel overal stemmen, maar niemand vertoont zich. Het zal wel met de warmte (35 graden) te maken hebben - iedereen zit verschanst in eigen huis met de airco aan. Als er niet een enorme file door de oude stad slingerde zou je denken dat de stad helemaal verlaten was. Zou de stad er 200 jaar geleden ook zo hebben uitgezien?