; ;
Dagboek
 


Koe

Blijkbaar bedoeld als rustpunt in de reis brengen we de hele dag op een ranch door. Je kunt wat bij het zwembad hangen, of een middag achter de cavia's, kaaimannen, leguanen en andere beesten op het terrein aanlopen om ze op de foto te zetten. Ter inspanning kon je 's ochtends ook nog te paard een rondje over het terrein maken, wat gezien de enorme omvang van de ranch een uurtje in beslag nam. De rondrit leverde meteen een volgende activiteit op. Een koe had zich vastgelopen in het prikkeldraad van een afscheiding en had zich er flink in vastgedraaid. De cowboys die ons rondleidden kregen het beest wel los, maar de koe was te aangedaan om zelf op te staan en de wei in te lopen. Daar moest zwaarder geschut bijgehaald worden.
En de toeristen mochten mee gaan kijken. Met veel moeite werd een oude tractor uit de schuur gehaald en door zijn modernere broertje gestart. De kar die er achter hing ging los, en een mooiere wagen met bankjes voor de toeristen werd aangehaakt. Zo ging de kleine karavaan terug naar de koe: de moderne tractor met laadbak voorop, het kleine broertje met toeristenwagen er achter aan hobbelend. De toeristen waren bijna gestrand in de wei toen de wagen losschoot en de tractorbestuurder dat niet merkte.
Eenmaal bij de koe aangekomen werd ze ingeladen, de afscheiding werd gerepareerd, en een uur later reed de hele colonne weer terug. Op honderd meter van het zwembad werd de koe te rusten gelegd, en van water en medicamenten voorzien. Ze werd die dag nog intensief begeleid door een paar reisgenoten, maar of die inspanningen geleid hebben tot het redden van een koeieleven is niet duidelijk. Toen we de volgende dag vertrokken stond ze nog niet op eigen benen, maar waren er al wel tekenen van een miniem herstel.
Tjonge, wat gebeurt er in een dag toch veel op zo'n ranch.