In de voetsporen van Angel
De Salto Angel is genoemd naar de avonturier Angel die de waterval ontdekt heeft. Hij vloog met zijn vliegtuig tot vlak bij de waterval (dat ging vast een stuk sneller en comfortabeler dan per boot), maar ploeterde toen nog 11 dagen in de jungle. Dat laatste hopen wij sneller te doen vanuit het kamp in de buurt van de waterval. Wij nemen de toeristische snelweg, waar ook de toeristen van nabijgelegen kampen gebruik van maken. Voor een van de toeristische topattracties is het verbazingwekkend hoe weinig buitenlandse toeristen in Venezuela rondlopen - naast onze groep zijn het een handvol, terwijl er verschillende groepen Venezolaanse toeristen rondlopen. Dat beeld komt overeen met onze ervaringen op andere plaatsen - we lijken vaak de enige buitenlandse toeristen te zijn.
De verwachtingen zijn hooggespannen - het heeft de hele nacht geregend, zodat er meer water in de waterval (en in de rivier) zal zijn dan gisteren. Als we aan de wandeling beginnen is de waterval in nevelen gehuld. De toeristische snelweg door de jungle is warm en vooral vochtig, zodat ik al snel zelf een wandelende waterval wordt. Per boot of wandelend, het schijnt deze vakantie niet mogelijk te zijn droog te blijven. De tweede helft van de wandeling moeten we stevig klimmen (en lopen we ook veel Venezolanen voorbij), maar eenmaal boven worden we beloond met het uitzicht op de waterval... die nog steeds in nevelen gehuld is. Alleen het onderste gedeelte van de waterval is zichtbaar, waar het water door de lange val bijna verneveld is.
Doorlopen naar de kleine waterval leverde geen beter beeld op: de wolken bleven hangen. Dan maar weer terug naar beneden, langs een pad van glibberige stenen, modder en boomwortels om over te struikelen. Eenmaal terug uit de jungle kunnen we de waterval van een afstand zien. En zie, op dat moment trekken de laatste wolken weg en verschijnt het bovendeel van de Salto Angel in volle glorie. Het is inderdaad een machtige waterval. Het verval is ongeveer een kilometer - je ziet het water ook echt vallen. Elke verdikking van de waterstroom doet er vele seconden over om van boven naar beneden te vallen - en dat is van een afstand goed te volgen. Dit is pas een waterval! Dank aan señor Angel voor het ontdekken van deze schoonheid.
Later op de dag varen we terug over dezelfde rivier die gisteren zoveel ellende opleverde. Het water staat hoger dankzij de regen van afgelopen nacht, en we hoeven maar een keer de boot uit. In een paar uur zijn we terug in Canaima. Wat onderweg opvalt zijn de vele watervallen die ontstaan zijn op andere tafelbergen - gisteren waren ze er nog niet. De Salto Angel is uniek omdat hij altijd stroomt, maar de andere die alleen na regen bestaan zijn minstens zo indrukwekkend. Dit is het landschap waarvoor we gekomen zijn!
