Welkom in Venezuela!
De lichten in het stadium zijn net uitgegaan na een spannende baseball wedstrijd. Langzaam verspreiden de aanhangers van beide teams zich (vreedzaam) over de vele restaurantjes in de stad. Een familie zet zich aan een tafel in een arepera - man, vrouw en kind steunden het verliezende team, vader was wel in het juiste tenue gehuld. De blauwe flesjes Soleras komen op tafel, en een dubbele pannekoek met dikke stukken kaas voor het kind.
Aan het tafeltje naast hen zit een kleine groep toeristen te vechten tegen de slaap. Aan het eind van de nacht erg vroeg vertrokken uit een land met vijfenhalf uur tijdverschil, niet bijgeslapen in krappe vliegtuigstoelen, lang in de rij gestaan om het land binnen te mogen. 's Avonds nog even naar de arepera om de smaak van vliegtuigvoedsel te compenseren, en hun reisbegeleidster meegenomen omdat zij tenminste wel Spaans spreekt. De reine pepeada was lekker, maar voor een snack wel erg vullend.
De man zag de toeristen en probeerde een gesprek aan te knopen. Hij zorgde ervoor dat binnen de kortste keren de blauwe flesjes ook op de andere tafel stonden, met een proefversie van de pannekoek (lekker, maar machtig). Salud, welkom in Venezuela!
