Waar is Frank?

Namibië 2018

 

Route

Dagboek

Op een reisdag als vandaag valt het pas echt op: een rivier in Namibië is heel wat anders dan een rivier in Nederland. Dat merk je vooral op de doorgaande wegen. Een groot deel ervan is verhard met als wegdek grind, waar onze truck gerust met 90 km/u overheen raast. Maar hier en daar lijkt de weg meer op een achtbaan: de weg daalt enkele meters om direct weer omhoog te gaan. Meestal staat er ook een waarschuwingsbord bij. Het betreft meestal een soort doorwaadbare plaats van een rivier: links en rechts van de weg is de bedding duidelijk zichtbaar. Maar in deze tijd van het jaar, de winter, staat er geen water in de rivier en is het een proef voor onze chauffeur om de truck met zo min mogelijk schudden aan de andere kant weer boven te krijgen.

Ook in de natte periode hoeft de rivier niet per se water te hebben. In het droge zuiden kregen we van een rivier te horen dat als het regende, de rivier zeker twee weken volstond met water. En dat het voor het laatst zeven jaar geleden was voorgekomen. Maar nu we in het vochtiger noorden zijn aangeland zal dat wel anders zijn. De Kunene rivier waarbij we vanavond slapen heeft in ieder geval voldoende water, de rivier is breed en het water valt met enorm lawaai een flink stuk naar beneden. Maar daarover later meer...